Senarist Olmamda Altuğ Yücel Etkisi

 Sene 1994… Ortaokuldayım. Kazancı yokuşunun altına okulum, ev de taksimde. Okul yolum kazancı yokuşu genelde. Bahar gelmiş, zaten kafamda bahar yelleri esen yıllara bir de gerçek bahar yelleri eklenmiş. Okul bitince hangi liseye gidilecek, arkadaşlarla (ki o yaşlarda arkadaşlar pek bir önemlidir hatırlarsınız) ayrılacak mıyız yoksa aynı liseye mi gideceğiz? Peki, büyüyünce, malum hala büyüyoruz ne olacak, hangi mesleği seçeceğiz? Bu sorular var serde ama çok da umurumda değil, ben doksanları yakalamış yaşıyorum, her şeyin en gerçek olduğu, duyguların, insanların, hayallerin teknolojiyle grileşmediği son zamanlar ve biz, sokakta oynayan son çocuklarız.

Yine bir bahar yelleri esintili okul çıkışı saatinde, kazancı yokuşundayım. Karşıdan bir adam geliyor, onu en çok da “istemiyoruuuuuuum baba” diye bağıran kadın şarkıcının klibindeki baba olarak tanıyorum. Adını bilmiyorum ama yüzü çok bildik, çok sıcak, çok yakın. Sevgili Altuğ Yücel… Daha sonra konuştuğumuzda, o yokuşta bir apartmanda dizi çektiklerini söylemişti. Ben baktım tabii ona, o da bana baktı ve gülümsedi. Ben de biraz mahcup, biraz heyecanlı gülümsemesine karşılık verdim. İşte tam da o an senarist olmaya karar verdim. Dedim ki ben bu adam gibi sıcak insanlarla çalışıp, hep eğleneceğim. Zaten daha o yaşlarda sinopsisler karalardım defterime, ne olduğunu bilmeden. Kitaplarım olacaktı, çok satacaktı ve ben çok meşhur olacaktım. O yılların etkisi biraz Amerikan hayranlığı da vardı tamam kabul ediyorum, hep Amerikan filmleri hâkimdi TV’lerde, sinemalarda suç benim mi? Bu yüzden de hayalimde Amerikan filmleri de yazıyordum, yazacaktım ve bence yazacağım da… Sıra ona da gelir belki kim bilir. Yıllar sonra anlattım Altuğ Yücel’e bunu, ne güzel bir anı yazsana dedi, yazmaz mıyım hiç?

94’ün baharında, Altuğ Yücel’le sık sık karşılaştık Kazancı Yokuşu’nda ve her karşılaşmamızda o bana gülümsedi, ben de ona. Bir gün çalışacağız, ben yazacağım o da oynayacak dedim. Bir gün olacak, biliyorum. İyi ki o gün bana güldün Altuğ Yücel, yoksa hala ne olacağımı düşünüyordum.