90'larda ergenliğe yeni geçmeye başlamış bir çocuktum. İyi ki yakalamışım o dönemi, düşünüyorum da o yaşlarda bir gencin, şimdiki zamanda ülkemizde yaşadığı sıkıntılar ne korkunç. Sürekli bir yobaz baskısı var üzerlerinde. Yolda, Ramazanda dondurma yeme, mini etek, şort giyme, hatta mümkünse nefes bile alma ki amcalar tahrik olmasınlar. Bize hayran olan Arap ve orta doğu'ya inadına hayran olma ve onlara benzeme çabası. Peki onlar neden bize, bizim dizilerimize bu kadar hayranlar? Bizim gibi olmak istiyorlar da ondan. Hala özgürken, bozulmamış, kapanmamış, şeriatın kötü insanlarca kendilerine uyarladıkları kanunları gelmemişken, özgür Türkiye'ye özenip öyle olmak istiyorlar.
Yollarda, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında bu yobaz zihniyetler, gençlere saldıryor, etraftan kimse ses çıkartmıyor, yetmezmiş gibi yargıda da ceza bile almıyorlar. Sonra ne olacak, halk kendini savunmaya kalkarsa, o saldırdıklarının birinde bıçak ya da silah varsa? İlle içsel bir savaş mı çıkmalı. Evet 90'lar güzeldi çünkü özgürdük. Kimse kimseye neden onu giydin? Neden saçın başın, göğsün, bacağın açık diye saldırmazdı. Kliplerimiz, filmlerimiz, dizilerimiz bile daha özgürdü. Tamam biraz Amerikan özentiliği vardı kabul ediyorum ama Arap özentiliğinden bin kat daha iyiydi. Şimdi İngilizcemiz iyiyse bu sayedeydi, biz İngilizce öğrenmeye heves ediyorduk arapça değil. Hayallerimiz bile daha özgürdü. Sosyal medya yoktu, cep telefonu yeni yeni çıkıyordu ama insanlar birbirlerine daha bağlıydı. Çok daha anlayışlı ve ileri görüşlüydü. Bu kadar saldırgan ve düşman değildi kimse kimseye. Belki de yine düşmandı ama bunlar girdikleri yer altında saklanıyordu böcekler gibi. Şimdi karanlık çöktü güzel ülkemizin üzerine bütün haşereler gibi yer üstüne çıktılar ve etrafı iğrenç kılıkları ve ruhlarıyla kirletmeye başladılar. Güya Allah sevgisi var içlerinde ama O'nun yarattığı hiçbir canlıyı sevmiyor sadece acıttmak ve yok etmek istiyorlar. Ben 90'larda Taksim'in ortasında yaşıyodum. Ne okula giderken, ne akşam çıktığımda, ne de otobüse bindiğimde kimse bana saldırmadı, bakmadı, rahatsız etmedi bile. Umuyorum ki yine o günler geri gelecek. Biz nasıl ki kimin ne giydiğine karışmıyor, saygı duyuyorsak aynını bekliyoruz. Savaşmak zor gibi görünen kolay bir eylem biz Türkler için, bir kıvılcım yeter.
Birkaç gündür bu haberleri izliyorum, mini etek giydi diye saldırıya uğrayan kız, dondurma yiyor diye Eminönün'de sarıklı cübbeliler tarafından tehdit edilen genç çocuklar. Onlar erkek olduklarından saldırıya uğramadılar ama kadın olsalardı kesin birkaç fiske yemişlerdi. Malum bunlar korkak da oluyorlar. Hatırlatmak gerek tarih tekerrürden ibarettir. Bu ülke, yıllar yıllar önce de yobaz gerici insanlarla ve düşmanlıklarıyla savaştı, gerekirse yine savaşır. Kimin kazanacağı da bellidir. Bence gelin buna dur diyelim, özellikle de devlet büyükleri artık konuya bir el atsın, çok geç olmadan!
Yorumlar