GİTTİĞİNDE

Babaanneme...

GİTTİĞİNDE

Gidiyorsun tamam da

Gittiğin yol, yol değil
 
Ne el sallarım ardından

Ne de öylece bakakalırım

Bilirim

Bu gidiş ilk değil

Belki hep böyle kanayacak

Belki gün gelecek artık acıtmayacak

Avuçlarımda zamanın izleri var

Zamanda senin sesin

Gülüşler gizli hatıralara

Bir de çocukluğum…

Trenler geçerdi evin salonundan

Ben, koşar yabancılara el sallardım

Şimdi sen gidiyorsun ya

Çocukluğumda gidiyor yanında

Dualar faydasız, sözler nafile

Sen yola çıkmışsın bile


Her adımında bir parçam düşüyor toprağa

Sen yeşeriyorsun

Her gidişinde ruhum geçiyor canımdan

Sen hayat buluyorsun

Gidiyorsun, anladım

Dönülmez yol, diyorsun

Peki, ben ne yapacağım burada sensiz

Gidersen kediler gelmeyecek kapıya

Bahçedeki ağaçlar erik vermeyecek

Ya komşulara ne derim

Seni soracaklar bana

Çaydan aynı tadı alamam, seninle içmezken

Kokunu çekemem içime, sen o kadar uzaktayken

Baksana nasılda kanıyorum

Her damlada halsiz düşüyorum

Umudum kırılıyor

Gittiğin doğru mu yoksa

Sıkıldıysan burada

Sana hayallerimi veririm

Yaşlandıysan, ömrümü

Yorgunum diyorsan, gençliğimi

Yeter ki kal

Bir gün daha kal

Ben böyle kanarken ardından

Hiç mi üzülmüyorsun

Bayramda gidiyorsun üstelik

Oysa her bayram koşardım yanına

Gidiyorsun

Canımdan can, içimden huzur, dağlardan rüzgâr gidiyor

İki kadın baş başa vermiş gidişini konuşuyor

Ben öylece dinliyorum onları

Baktığımı görünce susuyorlar, bakıyorlar merakla

 yüzüme

Onlara diyemiyorum gitmedi diye

O gidemez ki, ben oyum, o da ben

İçimden nasıl gider ben onunla yaşarken

Madem gidiyorsun

Daha görkemli olmalı yolculuğun

Bu sessizlik niye

Herkesin suçlu gibi eğik başı

Bu matem niye

Ben ağlarken sen

Belki gülümsüyorsun pencerenin ardından

Belki şaşkın diyorsun

Belki üzülüyorsun halime

Bu senin yolculuğun, tek kişilik bilet kestirmişsin

Ama erken hareket etmişsin

Ben sensiz büyürken

Tabi büyümek denilirse buna

Dilimde hep iki kelime

Bir türlü söyleyemedim kimseye

Küstüm gidişine

Sen gittin ya öylece

Bakışlarım buğulu kaldı

Göğsümde koca bir delik, bahçem güneşsiz kaldı

Sen bir bayram sabahı çıktın yola

Bana bir daha hiç bayram uğramadı

 
Ebru Erdemoğlu