İki kişi cenin şeklinde yan yana kıvrılmış
durmaktadır. ( Anne karnı şeklinde bir maketin içi de olabilir.) Biri parmağını
emmekte diğeri uyumaktadır. Biri gerinir ve diğerini uyandırır.
Bebek 1:
Ne oluyor ya?
Bebek 2:
Bir şey yok gerindim. Bak sen uyumana.
Bebek 1:
Allah Allah, Beni tepikle, uyandır; sonra da bak sen
uyumana. Kolaydı tekrar uyumak bu daracık yerde.
Bebek 2:
Beğenmiyorsan git. Seni tutan yok kardeşim.
Bebek 1:
Bebek 2:
Kaç aylık olduk biz? Burada da günler geçmiyor yahu.
Bebek 1:
( Parmaklarıyla hesap yapar ) 8 aylığız galiba. Az kaldı çıkmamıza.
Bebek 2:
Şöyle rahat rahat bacaklarımı uzatıcam, çıkar
çıkmaz. 8 aydır her gün dar alanda kısa paslaşmalar. Bıktım ya.
Bebek 1:
O ne demek?
Bebek 2:
Bilmem, duydum bir
yerden ama.
Bebek 1:
Dışarısı nasıl acaba?
Çok merak ediyorum.
Bebek 2:
Buradan daha aydınlık
ve rahat olur umarım.
( Kıpırdanır. Dış ses
duyulur. Anneleri ve babaları konuşmaktadır. Sese dikkat kesilirler.)
Anne:
Ah tekmeledi yine.
Hangisi acaba?
Baba:
Bakıyım.
( Bebek 2, bebek 1 e
doğru gider.)
Bebek 1:
Ya neden üstüme
çıkıyorsun?
Bebek 2:
Görmüyor musun elle
taciz var.
Bebek 1:
Ne tacizi. Babamız bizi
kontrol ediyor.
( Bebek 1 el sallamaya
ve debelenmeye başlar )
Bebek 1:
Baba. Baba.
Anne:
Baksana iyice
hareketlendiler.
Baba:
Evet, sanki dokunduğumu
hissediyorlar.
( Bebek 2 iyice yamulur
)
Bebek 2:
Hissedilmeyecek gibi
dokunmuyorsun ki, baba. Sende kıpırdanma da elini çeksin. Yamuldum burada.
Anne:
İsimlerine karar
vermeliyiz artık, az vakit kaldı.
Baba:
Haklısın hayatım.
( Bebekler, havaya
bakıp, dikkat kesilirler.)
Baba:
Anlaştığımız gibi
olacak değil mi?
Anne:
Evet. Birine babanın
adını vericez.
Bebek 2:
Babasının adı ne ki?
Bebek 1:
Yani dedemizin adı.
Bebek 2:
Aman iyi ki söyledin.
Ben senden şimdiden sıkıldım. Beraber büyümeye nasıl dayanıcam bilmiyorum.
Bebek 1:
Ben de sana
bayılmıyorum. Bencilsin, sürekli bir şeylerden şikâyet ediyorsun. Kime çektin
acaba. Ailemizden kimseyi tanımadığım için, bilemiyorum ama çıkınca anlarız.
Baba:
Birinin adı Hurşit,
diğerinin Mete olacak, o zaman.
Anne:
Evet. Hurşit ve Mete
Bittutmaz.
Bebek 2:
Hurşit mi?
Bebek 1:
Bittutmaz mı? Böyle soyadı
mı olur ya? Çıkmıycam ben çıkmıycam işte.
Bebek 2:
İyi o zaman Mete benim.
Bebek 1:
Neden sen oluyor
muşsun? Mete ismi bana daha çok yakışır.
Bebek 2:
Ee sen çok oldun ama.
Nasılsa yaş haddinden ceza da almam, nerede senin kordonun?
Bebek 1:
Neyim?
(Bebek2, bebek 1’in
kordonunu boynuna geçirir. Sıkmaya başlar )
Bebek 1:
İmdat. Adam
öldürüyorlar. Anne, baba. Yardım edin.
Bebek 2:
Ne adamı, daha resmen
bebek bile değilsin.
Anne:
Ah, bugün çok
hareketliler.
Baba:
Sesimize tepki
veriyorlar bence. Bak şöyle yapalım. İlk doğan Hurşit olsun ikinci Mete.
Anne:
Anlaştık.
( Seslere dikkat
kesilen bebek 2, elindeki kordonu bırakır. Bebek 1 yakalar ve onun boynuna
dolar.)
Bebek 2:
Ne yapıyorsun kardeşim?
Bebek 1:
Ya şimdi kardeşim oldu
değil mi? Seni öldürüp, ben Mete olucam.
Bebek 2:
Tamam dur. Mete sen ol
kabul. Ben Hurşit olurum.
Bebek 1:
Söz mü?
Bebek 2:
Söz lan söz.
Bebek 1:
Yemin et.
Bebek 2:
Önümü göreyim ki.
Bebek 1:
O nasıl yemin ya?
Bebek 2:
Ne biliyim, geçende
duydum.
Bebek 1:
Ölünü göreyim ki
olacak.
Bebek 2:
Âmin.
Bebek 1:
Ne!
( Kordonu tekrar sıkmaya
başlar)
Bebek 2:
Dur yapma, beni
öldüremezsin.
( Bebek 1 durup bakar )
Bebek 1:
Nedenmiş o?
Bebek 2:
Düşünsene ben ölürsem,
burada yalnız kalacaksın.
Bebek 1:
E ne güzel işte.
Bebek 2:
Karanlıkta, yanında bir
cesetle tek başına olacaksın bir düşün.
( Bebek 1 durur,
düşünür.)
Bebek 1:
Haklısın. Sensiz burası
çok sıkıcı olur. Affet beni kardeşim.
Bebek 2:
Sen de beni affet.
( Sarılırlar)
Bebek 1:
İstersen, Mete sen
olabilirsin.
Bebek 2:
Yok, sen ol. Ben Hurşit
olurum.
Bebek 1:
Ciddiyim, benim için fark
etmez.
Bebek 2:
Benim için de.
( Anne ve baba
konuşmaya başlarlar. )
Anne:
Sence haksızlık
olmayacak mı?
Baba:
Kime?
Anne:
Mete’ye.
Baba:
Neden olsun? Hem
biliyorsun babamın vasiyeti böyle.
Anne:
Yani, mirastan sadece
adı Hurşit olan çocuğumuzun yararlanacak olması, içime sinmiyor.
Baba:
Babamı biliyorsun,
biraz ters adamdı. Bankadaki parasını kendi adındaki torununa bıraktı, ne
yapalım. Çocukların ikisine birden Hurşit ismi takamayacağımıza göre, biri
faydalanabilecek.
( Bunu duyan bebekler, birbirlerine
bakarlar )
Bebek 2:
Sana şöyle dikkatlice
baktım da, büyüyünce çok yakışıklı olacaksın.
Bebek 1:
Gerçekten mi?
Bebek 2:
Tabi, gerçekten. Belki
film yıldızı ya da şarkıcı falan olursun.
( Bebek 1, sevinir ve
havaya girer. )
Bebek 1:
Hadi ya, öyle mi
dersin?
Bebek 2:
Evet, evet. O yüzden
sana Hurşit ismi pek gitmez. Mete daha uygun olur.
Bebek 1:
Hım evet, haklısın. (
Birden, oyuna geldiğini fark eder.) Bir dakika.
Bebek 2:
Ne oldu?
Bebek 1:
Bende sana şimdi
dikkatlice baktım da.
Bebek 2:
Bende de mi sanatçı
tipi var?
Bebek 1:
Hayır, ama dolandırıcı
tipi var. Bak burada birbirimize bir söz verelim. Kim Hurşit olursa olsun
diğerine para yüzünden kötü davranmayacak. Onunla paylaşacak, tamam mı?
Bebek 2:
Tamam söz.
Bebek 1:
Ben biraz uyuyacağım,
kardeşim.
Bebek 2:
Tamam, hadi uyu sen.
( Başını okşar. Bebek 1
uyumaya başlayınca da etrafını sinsice kesmeye başlar. Ve aşağıya doğru çıkmak
ister gibi hareketlenir. )
Anne:
Ah yine başladılar.
Bugün çok hareketliler. Doğum başlıyor olmasın?
Baba:
Olur mu? Daha var.
( Sesleri duyan bebek 1
uyanır)
Bebek 1:
Ne yapıyorsun?
Bebek 2:
Yok, bir şey. Ben biraz
çıkıp hava alıcam, sen uyu.
Bebek 1:
Geri gelecek misin?
Bebek 2:
Tabi gelicem.
Bebek 1:
Ha tamam o zaman.
( Döner, gözlerini
kapatır. Ama birden durumu fark edip hareketlenir.)
Bebek 1:
Dur bakalım. Ne yapmaya
çalıştığını anladım. İlk doğan olup, dedemin mirasına konup, varis olacaksın.
Bebek 2:
Varis iyi bir şey
değil, televizyondan duydum, hastalık o. İlk sen çıkıp hasta mı olmak
istiyorsun.
Bebek 1:
Hımm, hayır. Ama sen
çıkmaya çalıştığına göre, var bir planın. İlk doğan olmana izin vermem.
( Bebek 2 yi kolundan
yakalar, çekiştirir.)
Bebek 2:
Doğmuyorum, etrafa
bakıp geri gelicem dedim ya. Bırak beni. Bıraksana be.
Anne:
Ah, çok kötüyüm,
Hastaneye gidelim. Hurşit, başını çıkarttı bileeeeee.
Ebru Erdemoğlu
Yorumlar